บันทึกการเรียนครั้งที่ 2

วันพุธที่ 18 มกราคม พ.ศ.2560

เวลาเรียน 08.30-12.30 น.

เนื้อหาที่เรียน

ประเภทของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

แบ่งได้เป็น 2 กลุ่มใหญ่ ๆ คือ

1. กลุ่มเด็กที่มีลักษะทางความสามารถสูง มีความเป็นเลิศทางสติปัญญา

เด็กปัญญาเลิศ (Gifted Child)

 เด็กที่มีความสามารถทางสติปัญา มีความถนัดเฉพาะทางสูงกว่าเด็กในวัยเดียวกัน 

ลักษณะของเด็กปัญญาเลิศ

• พัฒนาการทางร่างกายและจิตใจสูงกว่าเด็กในวัยเดียวกัน 
• เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ได้อย่างรวดเร็วและง่ายดาย 
• อยากรู้อยากเห็นอย่างจริงจัง ชอบซักถาม 
• มีเหตุผลในการแก้ปัญหา การใช้สามัญสำนึก 
• จดจำได้รวดเร็วแม่นยำ 
• มีความรู้ ใช้คำศัพท์เกินวัย 
• มีความคิดริเริ่ม มีวิธีการคิดและแนวคิดแปลก ๆ 
• เป็น้คนตื่นตัว เฉียบแหลม ว่องไว และช่างสังเกต 
• มีแรงจูงใจ และมีความมานะบากบั่นมีความจริงจังในการทำงาน 
• ชอบแสวงหาสิ่งท้าทายความคิดความอ่าน 

เด็กฉลาด

• ตอบคำถาม 
• สนใจเรื่องที่ครูสนอ 
• ชอบอยู่กับเด็กอายุเท่ากัน 
• ความจำดี 
• เรียนรู้ง่ายและเร็ว 
• เป็นผู้ฟังที่ดี 
• พอใจในผลงานของตน

Gifted

• ตั้งคำถาม 
• เรียนรู้สิ่งที่สนใจ 
• ชอบอยู่กับผู้ใหญ่หรือเด็กที่โตกว่า 
• อยากรู้อยากเห็น ชอบคาดคะเน 
• เบื่อง่าย 
• ชอบเล่า 
• ติเตียนผลงานของตน

2. กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความบกพร่อง

• เด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา 
• เด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน 
• เด็กที่บกพร่องทางการเห็น 
• เด็กที่บกพร่องทางร่างกายและสุขภาพ 
• เด็กที่บกพร่องทางการพูดและภาษา 
• เด็กที่บกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์ 
• เด็กที่บกพร่องทางการเรียนรู้ 
• เด็กออทิสติก 
• เด็กพิการซ้อน 

**เด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา (Children with Intellectual Disabilities)

 เด็กที่มีระดับสติปัญญาหรือเชาว์ปัญญาต่ำกว่าเกณฑ์เฉลี่ยเมื่อเทียบเด็กในระดับอายุเดียวกัน มี 2 กลุ่ม คือ เด็กเรียนช้า และ เด็กปัญญาอ่อน

เด็กเรียนช้า

• สามารถเรียนในชั้นเรียนปกติได้ 
• เด็กที่มีความสามารถในการเรียนล่าช้ากว่าเด็กปกติ 
• ขาดทักษะในการเรียนรู้ 
• มีความบกพร่องทางสติปัญญาเพียงเล็กน้อย 
• มีระดับสติปัญญา (IQ) ประมาณ 71-90 

สาเหตุของการเรียนช้า

1. ภายนอก 

• เศรษฐกิจของครอบครัว 
• การสร้างเสริมประสบการณ์ให้แก่เด็ก 
• สภาะวะทางด้านอารณ์ของคนในครอบครัว 
• การเข้าเรียนไม่สม่ำเสมอ 
• วิธีการสอนไม่มีประสิทธิภาพ 

2. ภายใน

• พัฒนาการช้า 
• การเจ็บป่วย 

เด็กปัญญาอ่อน

• ระดับสติปัญญาต่ำ
• พัฒนาการล่าช้าไม่เหมาะสมกับวัย 
• มีพฤติกรรมการปรับตนบกพร่อง 
• อาการแสดงก่อนอายุ 18

พฤติกรรมการปรับตน

• การสื่อความหมาย 
• การดูแลตนเอง 
• การดำรงชีวิตภายในบ้าน 
• การปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นในสังคม 
• การใช้แหล่งทรัพยากรในชุมชน 
• การควบคุมตนเอง 
• การนำความรู้มาใช้ในชีวิตประจำวัน 
• การใช้เวลาว่าง 
• การทำงาน 
• การมีสุขอนามัยและความปลอดภัยเบื้องต้น

เด็กปัญญาอ่อน แบ่งตามระดับสติปัญญา (IQ) ได้ 4 กลุ่ม

1.เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนักมาก IQ ต่ำกว่า 20

• ไม่สามารถเรียนรู้ทักษะด้านต่าง ๆ ได้เลย 
• ต้องการเฉพาะการดูแลรักษาพยาบาลเท่านั้น 
• แขนขาลีบ 

2. เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนัก IQ 20-34 C.M.R

• ไม่สามารถเรียนได้ ต้องการเฉพาะการฝึกหัดการช่วยเหลือตัวเองในกิจวัตรประจำวันเบื้อต้นง่าย ๆ 
• กลุ่มนี้เรียกโดยทั่วไปว่า C.M.R (Custodial Mental Retardation) 

3. เด็กปัญญาอ่อนขนาดปานกลาง IQ 35-49 T.M.R

• พอที่จะฝึกอบรมและเรียนทักษะเบื้องต้นง่าย ๆ ได้ 
• สามารถฝึกอาชีพ หรือทำงานง่าย ๆ ที่ไม่ต้องใช้ความละเอียดลออได้ 
• เรียกโดยทั่วไปว่า T.M.R (Trainable Mentally Retarded)

4. เด็กปัญญาอ่อนขนาดน้อย IQ 50-70 E.M.R

• เรียนในระดับประถมศึกษาได้ 
• สามารถฝึกอีพและงานง่าย ๆ ได้ 
• เรียกโดยทั่ว ๆ ไปว่า E.M.R (Educable Mentally Retarded) 

ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา

• ไม่พูด หรือพูดได้ไม่สมวัย 
• ช่วงความสนใจสั้น วอกแวก 
• ความคิด และอารมณ์ เปลี่ยนแปลงว่าย รอคอยไมม่ได้ 
• ทำงานช้า 
• รุนแรง ไม่มีเหตุผลงอวัยวะบางส่วนมีรูปร่างผิดปกติ กล้ามเนื้อทำงานไม่ประสานกัน 
• ช่วยตนเองได้น้อยกว่าเด็กในวัยเดียวกัน 

ดาวน์ซินโดรม Down Syndrome

สาเหตุ

• ความผิดปกติของโครโมโซมคู่ที่ 21 
• ที่พบบ่อยคือโครโมโซมคู่ที่ 21 เกินมา 1 แท่ง (Trisomy 21 ) 

อาการ 

• ศีรษะเล็กและเบน คอสั้น 
• หน้าแบน ดั้งจมูกแบน 
• ตาเฉียงขึ้น ปากเล็ก 
• ใบหูเล็กและอยู่ต่ำ รูหูส่วนนอกจะตีบกว่าปกติ 
• เพดานปากโค้งนูน ขากรรไกรบนไม่เจริญเติบโต 
• ช่องปากแคบ ลื้นยื่น ฟันขึ้นช้าและไม่เป็นระเบียบ 
• มือแบนกว้าง นิ้วมือสั้น 
• เส้นลายมือตัดขวง นิ้วก้อยโค้งงอ 
• ช่องระหว่างนิ้วเท้าที่ 1 และ 2 กว้าง 
• มีความผิดปกติในระบบต่าง ๆ ของร่างกาย 
• บกพร่องทางสิตปัญญาระดับเล็กน้อยถึงปานกลาง 
• อารมณ์ดีเลี้ยงง่าย ร่าเริง เป็นมิตร 
• มีปัญหาในการใช้ภาาษาและการพูด 
• อวัยวะเพศมักเจริญเติบโตไม่เต็มที่ทั้งในชายและหญิง 
• เป็นหมันในเพศชาย 
• ผู้หญิงสามารถท้องได้ 

การตรวจวินิจฉัยก่อนกลุ่มอาการดาวน์

• การเจาะเลือของมารดาในระหว่างที่ตั้งครรภ์ 
• อัลตราซาวด์ 
• การตัดชิ้นเนื้อรก 
• การเจาะน้ำคร่ำ

**เด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน (Children with Hearing Impaired)

เด็กที่มีความบกพร่องหรือสูญเสียการได้ยินเป็นเหตุให้การรับฟังเสียงต่างๆได้ไม่ชัดเจน มี 2 ประเภท คือ เด็กหูตึง และ เด็กหูหนวก 

เด็กหูตึง

 เด็กที่สูญเสียการได้ยิน แต่สามารถรับข้อมูลได้ โดยใช้เครื่องช่วยฟัง จำแนกกลุ่มย่อยได้ 4 กลุ่ม

1. เด็กหูตึงระดับน้อย ได้ยินตั้งแต่ 26-40 db เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงเบา ๆ เช่น เสียงกระซิหรือเสียงที่ไกล ๆ 

2. เด็กหูตึงระดับปานกลาง ได้ยินตั้งแต่ 41-55 dB

• เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงพูดคุยที่ตั้งใจในระดับปกติในระยะห่าง 3-5 ฟุต และไม่เห็นหน้าผู้พูด
• จะไม่ได้ยิน ได้ยินไม่ชัด จับใจความไม่ได้
• มีปัญหาในการพูดเล็กน้อย เช่น พูดไมัด ออกเสียงเพี้ยน
• พูดเสียงเบา หรือเสียงผิดปกติ

3. เด็กหูตึงระดับมาก ได้ยินตั้งแต่ 56-70 dB

• เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังและเข้าใจคำพูด
• เมื่อพูดคุยกันด้วยเสียงดังเต็มที่ก็ยังไม่ได้ยิน
• มีปัญหาในการรับฟังเสียงหลายเสียงพร้อมกัน
• มีพัฒนาการทางภาษาและการพูดช้ากว่าปกติ
• พูดไม่ชัด เสียงเพี้ยง บางคนไม่พูด

4. เด็กหูตึงระดับรุนแรง ได้ยินตั้งแต่ 71-90 dB

• เด้กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงและการเข้าใจคำพูดอย่างมาก
• ได้ยินเฉพาะเสียงดังใกล้หูในระยะ 1 ฟุต
• การพูดคุยด้วยต้องตะโกนหรือใช้เครื่องขยายเสียง 
• เด็กจะมีปัญาในการแยกเสียง
• เด็กมักพูดไม่ชัดและมีเสียงผิดปกติ บางคนไม่พูด

  เด็กหูหนวก

• เด็กที่สูญเสียการได้ยินมากถึงขนาดที่ทำให้หมดโอกาสที่จะเข้าใจภาษาพูดจากการได้ยิน
• เครื่องช่วยฟังไม่สามารถช่วยได้
• ไม่สามารถเข้าใจหรือใช้ภาษาพูดได้
• ระดับการได้ยินตั้งแต่ 91 dB ขึ้นไป

ลักษะของเด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน

• ไม่ตอบสนองเสียงพูด เสียงดนตรี มักตะแคงหูฟัง 
• ไม่พูด มักแสดงท่าทาง 
• พูดไม่ถูกหลักไวยากรณ์ 
• พูด้วยเสียงแปลก มักเปล่งเสียงสูง 
• พูดด้วยเสียงต่ำหรือด้วยเสียงที่ดังเกิดความจำเป็น 
• เวลาฟังมักจะมองปากของผู้พูด หรือจ้องหน้าผู้พูด 
• รู้สึกไวต่อการสั่นสะเทือน และการเคลื่อนไหวรอบตัว 
• มักทำหน้าที่เด๋อเมื่อมีการพูดด้วย 

**เด็กที่บกพร่องทางการเห็น (Children with Visual Impairments)

• เด็กที่มองไม่เห็นหรือพอเห็นแสง เห็นเลือนราง 
• มีความบกพร่องทางสายตาทั้งสองช้าง 
• สามารถเห็นได้ไม่ถึง 1-10 ของคนสายตาปกติ 
• มีลานสายตากว้าไม่เกิน 30 องศา 

จำแนกได้เป็น 2 ประเภท คือ เด็กตาบอด และ เด็กตาบอดไม่สนิท

เด็กตาบอด

• เด็กที่ไม่สามารถมองเห็นได้เลย หรือมองเห็นบ้าง 
• ต้องใช้ประสาทสัมผัสอื่นในการเรียนรู้ 
• มีสายตาข้างดีมองเห็นได้ในระยะ 6/60, 20-200 ลงมาถึงจนบอดสนิท 
• มีลานสายตาโดยเฉลี่ยอย่างสูงสุดแคบกว่า 5 องศา

** คนปกติจะมีลานสายตา 160 องศา ที่จะมองเห็นได้ **

เด็กตาบอดไม่สนิท

• เด็กที่มีความบกพร่องทางสายตา 
• สามารถมองเห็นบ้างแต่ไม่เท่ากับเด็กปกติ 
• เมื่อทดสอบสายตาข้างดีจะอยู่ในระดับ 6/18, 20-60, 6/60 ,20-200 หรือน้อยกว่านั้น 
• มีลานสายตาโดยเฉลี่ยสูงสุดกว้างไม่เกิน 30 องศา

ลักษะของเด็กบกพร่องทางการเห็น

• เดินงุ่มง่าม ซนและสะดุดวัตถุ 
• มองเห็นสีผิดไปจากปกติ 
• มักบ่นว่าปวดศีรษะ คลื่นไส้ ตาลาย คันตา 
• กัมศีรษะชิดกับงาน หรือของเล่นที่วางอยู่ตรงหน้า 
• เพ่งตา หรี่ตา หรือปิดตาข้างหนึ่ง เมื่อใช้สายตา 
• ตาและมือไม่สัมพันธ์กัน 
• มีความลำบากในการจำ และแยกแยะสิ่งที่เป็นรูปร่างทางเรขาคณิต 

ความรู้ที่ได้รับ

- ลักษณะอาการของเด็กเเต่ละประเภท

- ทราบถึงปัญหาที่เด็กได้รับ

- เทคนิคการปรับตัวปรับวิธีการสอนเด็กของแต่ละกลุ่มอาการ ให้เด็กได้มีการพัฒนาความสามารถของตนเอง

การนำไปใช้

       ศึกษาและสังเกตเด็กที่มีภาวะเสี่ยง เพื่อให้ได้เข้าใจว่าเด็กอยู่ในกลุ่มอาการไหน แล้วนำมาคิดสื่อการสอนที่เหมากับตัวเด็กพิเศษ เพื่อให้เกิดพัฒนาการที่ดีกับตัวเด็กเอง

ประเมิน 

ตนเอง : ตั้งใจเรียน เข้าในในเนื้อหาการสอนของอาจารย์

เพื่อน : ตั้งใจเรียน มีการร่วมสนทนากับครู ตอบคำถามที่ครูถาม

อาจารย์ : แต่งกายสุภาพ พูดจาไพเราะ มีความตั้งใจในการสอน